روش‌های تولید پروفیل

مروری بر مراحل تولید پروفیل

مرحله اول تأمین مواد اولیه است که در آن، ورق فولادی مورد نیاز برای تولید پروفیل، به‌صورت کلاف یا شیت وارد کارخانه می‌شود. سپس در بخش نواربری، نوار با عرض مورد از ورق اولیه نظر بریده شده و با برگرداندن لبه‌های نوار فولادی، به یکدیگر جوش داده می‌شود. در مرحله آخر نیز فرم‌دهی انجام می‌گردد. نوار فولادی جوش داده شده، از میان چندین ردیف قالب و غلتک عبور داده می‌شود تا به شکل مورد نظر تبدیل گردد.

تولید مستقیم و غیرمستقیم پروفیل

در روش تولید مستقیم، قوطی پروفیل از ورق فلزی تولید شده که این روش را به یک روش بسیار دقیق و باکیفیت تبدیل می‌کند. در روش تولید غیرمستقیم، از لوله فلزی درزدار استفاده شده که با روش‌های فرم‌دهی مرکزی، لبه‌ای و شعاعی به شکل قوطی درمی‌آید. این فرایندها از اهمیت بالایی برخوردار هستند؛ زیرا کیفیت نهایی پروفیل‌ها به دقت اجرای هر یک از این مراحل بستگی دارد. همچنین، دیگر روش‌های تولید پروفیل عبارتند از:

 روش کششی

در آن قطعه فلزی به‌صورت طولانی و باریک کشیده می‌شود تا به شکل پروفیل درآید.

روش اکستروژن

در آن قطعه فلزی از یک سوراخ کوچک عبور کرده و تحت‌فشار قرار می‌گیرد تا به شکل پروفیل درآید.

روش تولید مستقیم

در روش تولید مستقیم، ورق فولادی پس از برش به ابعاد مورد نیاز، با استفاده از دستگاه‌های خم‌کاری به شکل موردنظر خم می‌شود. سپس لبه‌های ورق خم‌شده با استفاده از جوشکاری فرکانس بالا (ERW) به هم جوش داده شده تا پروفیل بسته شکل بگیرد. در نهایت، پروفیل‌ها با استفاده از اره‌های اتوماتیک برش داده شده و برای بسته‌بندی و ارسال آماده می‌گردد.

مزایای روش مستقیم

• تولید محصول باکیفیت و اندازه‌های دقیق
• دارا بودن خط جوش ثابت و زاویه‌های تیز
• انحنای کم در سطح محصول

معایب روش مستقیم

• نیاز به‌دقت و تمرکز بالا در روند ماشین‌کاری
• استهلاک زیاد قالب‌ها
• اختلاف در قطر پروفیل‌های تولید شده

روش تولید غیرمستقیم

در روش تولید غیرمستقیم، ابتدا از ورق فولادی، لوله‌های درزدار تولید می‌شود. سپس این لوله‌ها از میان چندین قالب عبور داده شده و به‌تدریج به شکل پروفیل موردنظر در می‌آیند. این روش امکان تولید پروفیل‌های با اشکال مختلف را فراهم کرده و برای تولید انواع پروفیل با سطح مقطع متفاوت مناسب است. هر دو روش دارای مزایا و معایب خاص خود هستند و انتخاب بین آن‌ها بستگی به نیازهای خاص پروژه و ملاحظات تولید دارد.

مزایای روش غیرمستقیم

• امکان تولید پروفیل‌های مختلف با یک ماشین لوله‌سازی
• استهلاک کمتر قالب‌ها
• سرعت تولید بیشتر
• در عملیات حرارتی، احتمال شکستن قالب‌ها کمتر است

معایب روش غیرمستقیم

• کیفیت و دقت پایین‌تر فرایند تولید
• نداشتن لبه‌های گوشه‌دار و دقت کمتر در جوشکاری
• فاصله ضلع‌های پروفیل با دقت کمتر

قوطی پروفیل چه انواعی دارد؟

بسته به ضخامت، جنس قوطی و کاربرد آن، قوطی‌ها به دو نوع سبک (مبلی) و سنگین (ستونی) تقسیم‌بندی می‌شوند. همان‌طور که از نام هر دو پیداست، قوطی سبک بیشتر در مصارف سبک و قوطی سنگین بیشتر در مصارف سنگین کاربرد دارد. در ادامه به توضیح روش اصلی در ساخت هر نوع از قوطی‌ها می‌پردازیم.

فرایند تولید قوطی سبک

قوطی سبک معمولاً از ورق روغنی (ورق نورد سرد) تولید گشته و به‌دلیل وزن کم و قیمت مناسب، در صنایع مختلفی مانند مبلمان، دوچرخه، خودرو، لوازم‌خانگی و غیره استفاده می‌شود. فرایند تولید شامل چند مرحله است:

1. نورد کاری: ورق روغنی ابتدا از طریق نوردکاری به ضخامت مورد نیاز برای تولید قوطی درآورده می‌شود.
2. جوش القایی: پس از برش، ورق‌ها به‌وسیله جوش القایی به‌هم متصل شده تا شکل قوطی را به خود بگیرند.
3. فرمینگ: در مرحله بعد، ورق‌های جوش داده شده از طریق فرمینگ به شکل نهایی قوطی درمی‌آیند.

مزایای قوطی‌های سبک

• وزن کمتر که حمل‌ونقل و نصب را آسان‌تر می‌کند
• هزینه‌های پایین‌تر تولید و نصب
• مناسب برای پروژه‌هایی بدون نیاز به مقاومت بالا

معایب قوطی‌های سبک

• مقاومت کمتر در برابر فشار و بارهای سنگین
• دوام کمتر در مقابل شرایط سخت محیطی

فرایند تولید قوطی سنگین

قوطی سنگین از ورق سیاه با ضخامت بیشتر از 2 میلی‌متر تولید شده و بیشتر در ساختمان‌سازی و صنایع سنگین به کار می‌رود. فرایند تولید شامل مراحل زیر است:

1. برش ورق: ابتدا ورق سیاه به نوارهایی با عرض و ضخامت مشخص برش داده می‌شود.
2. خمکاری: نوارهای فولادی سپس از میان چندین ردیف قالب و غلتک عبور داده شده و به‌تدریج خم شده تا به شکل مورد نظر برسند.
3. جوشکاری: در مرحله بعد، لبه‌های نوارهای خم شده به‌وسیله جوشکاری به‌هم متصل شده تا قوطی سنگین تشکیل شود. معمولاً از جوش زیرپودری یا مقاومتی برای این منظور استفاده می‌گردد.

مزایای قوطی‌های سنگین

• استحکام و مقاومت بالا در برابر فشار و بارهای سنگین
• دوام بیشتر در شرایط سخت محیطی
• قابلیت جوشکاری بالا و اتصال به سایر مقاطع فولادی

معایب قوطی‌های سنگین

• هزینه‌های بالاتر تولید و نصب به‌دلیل وزن و ضخامت بیشتر
• دشواری در حمل‌ونقل و نصب به‌دلیل وزن زیاد

بهترین روش تولید پروفیل کدام است؟

انتخاب بهترین روش تولید پروفیل بستگی به نیازهای خاص پروژه، ملاحظات هزینه‌ای و کیفیت موردنظر دارد. به‌طورکلی، هیچ روشی به‌طور مطلق بهتر از دیگری نیست، بلکه هر روشی مزایا و معایب خود را دارد که باید باتوجه به شرایط انتخاب شود. روش تولید باید باتوجه‌به موارد زیر انتخاب شود:

• کیفیت موردنیاز: اگر کیفیت سطحی و دقت ابعادی اولویت است، روش مستقیم ترجیح داده‌ خواهد شد.
• تنوع شکل: اگر نیاز به تولید اشکال متنوع و پیچیده‌است، روش غیرمستقیم ممکن است مناسب‌تر باشد.
• هزینه: روش غیرمستقیم معمولاً هزینه‌های کمتری دارد و برای تولید انبوه مناسب است.
• زمان تولید: اگر زمان تولید فاکتور مهمی است، روشی که سریع‌تر است ممکن است انتخاب شود.

مقایسه میان دو روش

روش تولید مستقیم معمولاً برای تولید پروفیل‌های با دقت ابعادی بالا و کیفیت سطحی بهتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش برای تولید پروفیل‌هایی با ضخامت یکنواخت و بدون انحراف در ابعاد مناسب است. اگر پروژه‌ای نیاز به محصولات با تلرانس‌های دقیق دارد، روش مستقیم ممکن است گزینه بهتری باشد.

روش تولید غیرمستقیم، از طرف دیگر، معمولاً برای تولید انبوه پروفیل‌ها با اشکال متنوع و پیچیده استفاده می‌شود. این روش می‌تواند هزینه‌های تولید را کاهش دهد و برای پروژه‌هایی که نیاز به تنوع بالایی در اشکال دارند، مناسب است.